Ο Κωνσταντίνος Κουροπαλάτης ζει και εργάζεται στην Ουαλία τα τελευταία 3,5 χρόνια. Είναι μουσικός παραγωγός και κάνει το όνειρό του πραγματικότητα μέρα με τη μέρα. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Μιλήσαμε ένα πρωινό Σαββάτου, όπου βρισκόταν στο σπίτι του και απολάμβανε τον χυμό του. Αυθόρμητα στο ξεκίνημα της συνέντευξης μου είπε: “Αν ακούσεις κλάμα είναι η κόρη μου, οπότε μην αγχωθείς!”. Έτσι, ζεστά και οικεία, ξεκινήσαμε τη συζήτηση από την παγωμένη Ουαλία. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Η Ουαλία αποτελεί έναν από τους αγαπημένους εναλλακτικούς προορισμούς και στέκεται επάξια δίπλα στο Λονδίνο. Με σεβασμό στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, θα βρεις υπέροχα κτίρια εποχής και ιδιαίτερα πάρκα. Οι κάτοικοι εκεί, αγαπούν τα βιβλία και τα βινύλια. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κάπως έτσι, συνδέεται και ο Κωνσταντίνος με την άγρια ομορφιά της Βρετανικής περιοχής. Κατάγεται από τις Σέρρες. Από πολύ μικρός ερωτεύτηκε τη μουσική και ήξερε ότι αυτή η σχέση θα ήταν καρμική για τη ζωή του. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Η ιστορία του Κωνσταντίνου
Στην ηλικία των τεσσάρων, έπαιζε αρμόνιο και θυμάται γελώντας πως η καθηγήτρια μουσικής τον κυνηγούσε στο σπίτι επειδή ήταν υπερβολικά μικρός, για να έχει την απαιτούμενη συγκέντρωση. Στα 13 έγραψε τα πρώτα του τραγούδια, όμως, δυσκολευόταν να βρει τραγουδιστές, αφού οι μουσικές τους απευθυνόταν στην ποπ κουλτούρα. Από τα 16 και έπειτα, ενορχήστρωνε τα δικά του τραγούδια και αναλάμβανε ολόκληρη την διαδικασία παραγωγής. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
“Οι γονείς μου είναι οι κλασσικοί Έλληνες γονείς. Με προέτρεπαν να σπουδάσω και να ασχοληθώ παράλληλα με την μουσική. Παρ΄όλο που σπούδασα Βιομηχανικό Σχέδιο στο ΤΕΙ της Κοζάνης, θα ήμουν ψεύτης αν σου έλεγα πως δεν μου αρέσει το αντικείμενο. Είναι μια χαρά. Απλά κατάφερα πλέον, να τα κάνω παράλληλα! Η μουσική είναι η δουλειά μου, ενώ το σχέδιο το χόμπι μου. Και είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να τα συνδυάσω”.
Δεν έχει κάνει τη φοιτητική ζωή όπως την εννοούμε οι περισσότεροι. Μετά τη σχολή, πήγαινε στο σπίτι και εκπαιδευόταν μόνος του στη μουσική. Παρ΄όλα αυτά δεν το μετανιώνει. Κλείδωσε από νωρίς τον στόχο του και αφοσιώθηκε στο να αγγίξει το όνειρό του. Δεν θεωρεί ότι στερήθηκε τίποτα, επειδή απλά έκανε αυτό που αγαπά.
Η απόφαση και ο πρώτος καιρός στο εξωτερικό
“Όταν αποφάσισα να φύγω είχα την τύχη να γνωρίσω μία κοπέλα. Όταν της είπα πως δεν μπορούμε να κάνουμε σχέση επειδή σχεδιάζω να φύγω από την χώρα, απλά μου είπε ότι θα με ακολουθήσει. Το οργανώσαμε μαζί και ήμαστε μαζί σε όλα. Σήμερα, η κοπέλα αυτή είναι η γυναίκα μου και έχουμε μία υπέροχη κόρη”.
Παρά την καθοδήγηση που είχε από τον ξάδερφό του τον πρώτο καιρό, παραδέχεται ότι η περίοδος προσαρμογής ήταν κάπως παράξενη. Θυμάται χαρακτηριστικά ότι χρειάστηκαν 5 ολόκληροι μήνες για να βρει δουλειά, ενώ μας είπε γελώντας πως είχε στείλει βιογραφικά παντού!
“Το μεγάλο στοίχημα σε αυτή την φάση είναι να πείσεις τον εαυτό σου ότι είναι σχεδόν αδιανόητο να βρεις αμέσως δουλειά στο αντικείμενό σου. Πρέπει να αποφασίσεις ότι για κάποιο διάστημα θα χρειαστεί να εργαστείς σε κάποια άλλη δουλειά για να βιοποριστείς”.
Όταν βρήκε την πρώτη του δουλειά ως πωλητής και υπεύθυνος ιστοσελίδας σε κατάστημα παιχνιδιών, έδωσε όλη του την ενέργεια. Μάλιστα, μας παραδέχεται πως σταδιακά την αγάπησε πολύ. Θυμάται χαρακτηριστικά πως η γενική διαδικασία προσαρμογής, του πήρε έναν χρόνο, καθώς η γενική νοοτροπία διαφέρει κατά πολύ από τη μεσογειακή κουλτούρα.
Στην πορεία, προέκυψε η δουλειά που ήθελε. Εργάστηκε σε δισκογραφική εταιρία, όπου είχε την χαρά να συνεργαστεί ανάμεσα σε πολλούς άλλους και με τον Tinchy Stryder.
Η ζωή σήμερα
Πλέον δραστηριοποιείται στον χώρο της μουσικής παραγωγής σημειώνοντας τα δικά του βήματα. Λατρεύει την καθημερινότητά του, επειδή όπως μας τονίζει είναι γεμάτη μουσική και έμπνευση.
Η ζωή στην Ουαλία τον έχει βοηθήσει να αποβάλει το άγχος του τι μέλλει γενέσθαι. Υπάρχει κινητικότητα στην αγορά και η ανεργία δεν είναι συχνό φαινόμενο.
Η δουλειά του είναι το πάθος του
“Μπορώ να εμπνευστώ από τα πάντα γύρω μου. Ακόμα και το χτύπημα των δακτύλων στο τραπέζι είναι ένα αρκετό ερέθισμα για να γράψω μουσική! Πολλές φορές ξυπνάω στον ύπνο μου και ηχογραφώ στο κινητό ιδέες, τις οποίες την επόμενη μέρα δουλεύω σαν τρελός”.
Μας εξηγεί πως πέραν της έμπνευσης είναι πραγματικά σημαντικό να παρακολουθεί κανείς τις τάσεις που επικρατούν στη μουσική. Για παράδειγμα, άλλοτε ο κόσμος προτιμά περισσότερο την reggae μουσική και άλλοτε την ποπ.
Δεν χρειάζεται να πιέσεις το κοινό να ακούσει κάτι που σε μία συγκεκριμένη συγκυρία δεν προτιμά.
Όσον αφορά την ερώτηση, για το ποιος είναι ο απώτερος στόχος του;
“Δεν σταματάω ποτέ να στοχεύω σε νέα πράγματα. Χτίζω την καριέρα μου κάνοντας διαρκώς νέα βήματα. Δεν επαναπαύομαι ποτέ!”.
Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια του
Αγαπάει την Ελλάδα και του λείπουν όλα αυτά τα μικρά καθημερινά πράγματα που συνήθιζε να κάνει. Θα ήθελε να βλέπει συχνότερα τους φίλους του και τους γονείς του παρά το ότι επισκέπτεται την Ελλάδα περίπου τρεις φορές τον χρόνο.
Δεν έχει μετανιώσει λεπτό για την επιλογή του να φύγει, όμως σίγουρα θα επέστρεφε αν υπήρχε οικονομική ανάκαμψη.
Όπως, μας τόνισε, υπάρχουν κάποιοι Έλληνες καλλιτέχνες που θα ευγνωμονεί. Ο Κώστας Καλημέρης, ο Νίνο, η Κατερίνα Στικούδη και ο Βαγγέλης Σερίφης είναι οι άνθρωποι που τον εμπιστεύτηκαν και είναι πολύ περήφανος γι΄αυτές τις συνεργασίες.
Τι θα συμβούλευε τους αναγνώστες του foititisonline.gr;
“Να θέτετε στόχους και να δουλεύετε σκληρά γι΄αυτούς. Πρέπει να κυνηγήσετε αυτό που αγαπάτε, για να το κατακτήσετε. Ακόμη κι αν δεν υπάρχουν πόρτες, να τις δημιουργήσετε εσείς!”.
Ο Κωνσταντίνος, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου με αποφασιστικότητα και πάθος για τη δουλειά του. Η συνέντευξή του για το foititisonline.gr, μπορεί αναμφίβολα να εμπνεύσει πολλούς νέους και νέες που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον επαγγελματικό τους χώρο! Τον ευχαριστούμε για τον χρόνο του!
